Την Παρασκευή είχα διάλειμμα θκυόμιση ωρών τζιαι είπα να περπατήσω λλίο μες τη Λευκωσία. Έμπηξα τα headphones όσο πιο βαθκιά εγίνετουν στα φκια μου, εκούρτισα Μουσικούαν τζιαι έδωκα των ποθκιών μου. Κκελλέ κατεβασμένη, νους βουττημένος στες νότες τζιαι τες λέξεις, εν εθώρουν ούτε τον κόσμο, ούτε τίποτε, εχτός που κάποιες στιγμές που εδίκλουν πάνω να δω τα σύννεφα.
Μετά που ανάμιση ώρας περπάτημα, μες τη Διγενή Ακρίτα, σε μια που τες στιγμές που εγύρισα να δω τα σύννεφα, στην πορεία τους προς τον ουρανό, τα μμάθκια μου εππέσαν σε μιαν τεράστια γυάλινη βιτρίνα τζιαι επαρκάραν πάνω της. Το εσωτερικόν του χώρου ήταν γεμάτο βιβλία. Πολλύν βιβλίον. Στοίβες που εξεκινούσαν που το πάτωμα, στοίβες πάνω σε τραπέζια, στοίβες σε ράφκια, στοίβες στα πλευρά της σκάλας που έφκαινεν στον πάνω όροφο, στοίβες τζιαι στον πάνω όροφο. Έφυεν η φάτσα μου. Μόλις εξαναήρτεν, εφόρησα την τζιαι εμπήκαμεν μέσα.
Στον πολλά μεγάλο χώρο εκυκλοφορούσαν μόνο δύο κοπέλλες. Η μια μεσήλιξ, εμφανώς Κυπραία κυρία, πελάτισσα που είχε στην αγκαλιά της μερικά βιβλία τζιαι εφαίνετουν να ετέλειωνεν τα ψώνια της. Η άλλη νεαρότερη, Φιλιππινέζα ή μια παρόμοια φυλή -που τζείνες που συναντάς σπίτι σου να καθαρίζουν, να προσέχουν το μωρό σου, να φκάλλουν περίπατο το shύλλο σου, να ξυπνούν πιο νωρίς που σένα για να εύρεις έτοιμο πρόγευμα τζιαι βραστές κλάτσες μόλις ξυπνήσεις- προφανώς εδούλευκεν στο κατάστημα. "Ήνταλως σκατά συνεννοάται με τον κόσμο η καημένη;" εδιερωτήθηκα τζιαι η απάντηση ήρτεν σχεδόν αμέσως.
-Χρειάζεστε κάτι άλλο; ερώτησεν την κυρία που μόλις εκουμπούσεν τα βιβλία που είshεν θκιαλέξει πάνω στον πάγκο του ταμείου.
-Όι, τούτα μόνον, είπεν της η κυρία.
Εσυνεννοηθήκαν μια χαρά, είπεν της τζιαι τες εκπτώσεις που εδικαιούτουν τζιαι το ποσόν που εχρωστούσεν τζιαι "ευχαριστούμε πολύ" τζιαι ούλλα σε πολλά πολλά καλά ελληνικά (προσοχή, ελληνικά τζιαι όι κυπριακά).
Εσυνέχιζα να φακκώ γυρούς μες το κατάστημα, προσπαθώντας να συγκρατήσω τη φάτσα μου στον τόπο της. Είshεν βιβλία θκυο (2, δύο) ευρά το ένα, βιβλία με 50% έκπτωση, παιδικά με ανάμιση ευρό, Τριβιζά με έξι ευρά, κλασσική λογοτεχνία με κάτω που είκοσι ευρά. Εκράτουν ένα εικοσάευρο πάνω μου τζιαι είπα να το χειριστώ νηφάλια. Εκόντεψα των βιβλίων του δίευρου τζιαι εσκέφτουμουν τι να πιάσω.
Τζείνη την ώρα άνοιξεν η πόρτα τζιαι έμπηκεν μια κορούα, Κυπραία χωρίς καμιάν αμφιβολία τζιαι εξωτερικά θεά: ωραία φατσούα -αν και υπερβαμμένη-, ωραίο σώμα, ωραίον κώλο τζιαι ωραία βυζιά, με περίτεχνο χτένισμα τζιαι προσεγμένο ντύσιμο. Εκοίταξα την όσα δευτερόλεπτα εχρειαστήκαν για να σχηματίσω την εντύπωση που μόλις επεριέγραψα τζιαι εγύρισα στα βιβλία, ενώ τζείνη έψαχνε μες τα παιδικά, λλίον πάρατζει.
"Σε σημείο που κάνει και τον ίδιο τον αναγνώστη να βγει από τα ρούχα του. Αλλά, ευτυχώς, η αγανάκτησή του πνίγεται γρήγορα κάτω από το κύμα ενός πλούσιου, λυτρωτικού γέλιου", ελάλεν η περιγραφή του "Βασιλιά των Ζητιάνων" ("The King Of Schnorrers") του Israel Zangwill που μου είshεν τραβήσει την προσοχή. Ετσίμπησα το.
-Πε μου, άκουσα τη φωνή της Κυπραίας να φκαίνει αποκλειστικά που τη μούττη της, εν τζιαι τούτα δαμαί έναν ευρό;
Η κοπέλλα που εδούλευκεν τζιαμαί ήταν στην άλλη πλευρά του χώρου τζιαι εσυγύριζεν κάτι σχολικά βοηθήματα πάνω στα τραπέζια. Έκαμεν μερικά βήματα ώστε να μπόρει να δει τζείνα που της έδειχνεν η άλλη τύπισσα.
-Όχι, εκείνα έχουν πενήντα τοις εκατόν έκπτωση, είπεν της. Μόνο τα βιβλία που είναι στο τραπέζι με την καρτέλα που λέει "ένα ευρό", εκεί δεξιά σας, κοστίζουν ένα ευρό.
Η προφορά της εχτύπαν λλίο, αλλά η χρήση της γλώσσας ήταν υποδειγματική. Τζιαι ήταν ευγενικότατη. Η Κυπραία έκαμεν ακόμα μερικές ερωτήσεις με τη μούττη τζιαι εθκιάλεξεν μερικά που τα βιβλία του μονόευρου. Επήεν στο ταμείο με έναν ξινισμένο υφάκι του τύπου "εξυπηρέτα με τωρά, ξένη".
-Κοστίζουν τόσα, λαλεί της η υπάλληλος.
Φκάλλει λεφτά τζιαι διά της τα.
-Είναι για δώρο, να σας τα τυλίξω; ρωτά την η υπάλληλος.
-Ναι, αν σου εν εύκολο, απαντά της με έναν απαίσιο τρόπο σα να τζιαι ελάλεν της "τι εννοείς να μου τα τυλίξεις, εννοείται ότι εννα μου τα τυλίξεις, bitch"!
Ετύλιξεν της τα τζιαι έβαλεν της τα σε σακκούλλες ξεχωριστά το κάθε δώρο. Στη διαδρομή προς την έξοδο, η τύπισσα έρεξεν που μπροστά μου. Η μούττη της έχτερνεν το τταβάνιν του διώροφου χτιρίου τζιαι τα μούτρα της εβρωμούσαν πιο πολλήν ξινίλα που εμετό τριών εφτομάδων. Έμεινα τζιαι εθώρουν την. Όι τα βυζιά της, ούτε τες καλοσχηματισμένες ζάμπες της κάτω που το κολάν, ούτε τον κώλο της, ούτε τα μαλλιά της. Εθώρουν την μες τα μμάθκια τζιαι το ύφος μου -ελπίζω να το εθκιάβαζεν καλά- έγραφεν "τζείνη που σε εξυπηρέτησεν εν υπερβολικά καλλύττερος άνθρωπος που σένα". Άνοιξεν την πόρτα με ένα υπεροπτικό, αλλά σίουρα τζιαι λλίον -έστω- πληγωμένο υφάκι τζιαι εξαφανίστηκεν.
Έπιασα το "Βασιλιά των Ζητιάνων" τζιαι ακόμα ένα βιβλίο που την παρέα των θκυο ευρών τζιαι τον "Ηλίθιο" του Dostoyevsky, ο οποίος εκόστιζεν έντεκα ευρά. Επήα στο ταμείο τζιαι ερώτησα την κοπέλλα πόσο καιρό υπάρχει το κατάστημα, είπε μου θκυο χρόνια, ερώτησα την αν υπάρχουν πάντα έτσι προσφορές, είπε μου ναι τζιαι είπα της ότι εννα έρκουμαι πιο συχνά τότε.
Ετοίμασε μου τα βιβλία μου, είπα της ευχαριστώ τζιαι είπε μου τζιαι τζείνη τζιαι έφυα στεναχωρημένος που υπάρχουν ανάμεσα μας πλάσματα σαν την ψηλομούττα Κυπραία που, χωρίς να το αξίζουν, θεωρούνται τζιαι συμπεριφέρονται τζιαι γίνονται αφεντικά ανθρώπων τόσο ευγενικών τζιαι φιλικών όπως η κοπέλλα που εδούλευκεν στο κατάστημα.
Στον πολλά μεγάλο χώρο εκυκλοφορούσαν μόνο δύο κοπέλλες. Η μια μεσήλιξ, εμφανώς Κυπραία κυρία, πελάτισσα που είχε στην αγκαλιά της μερικά βιβλία τζιαι εφαίνετουν να ετέλειωνεν τα ψώνια της. Η άλλη νεαρότερη, Φιλιππινέζα ή μια παρόμοια φυλή -που τζείνες που συναντάς σπίτι σου να καθαρίζουν, να προσέχουν το μωρό σου, να φκάλλουν περίπατο το shύλλο σου, να ξυπνούν πιο νωρίς που σένα για να εύρεις έτοιμο πρόγευμα τζιαι βραστές κλάτσες μόλις ξυπνήσεις- προφανώς εδούλευκεν στο κατάστημα. "Ήνταλως σκατά συνεννοάται με τον κόσμο η καημένη;" εδιερωτήθηκα τζιαι η απάντηση ήρτεν σχεδόν αμέσως.
-Χρειάζεστε κάτι άλλο; ερώτησεν την κυρία που μόλις εκουμπούσεν τα βιβλία που είshεν θκιαλέξει πάνω στον πάγκο του ταμείου.
-Όι, τούτα μόνον, είπεν της η κυρία.
Εσυνεννοηθήκαν μια χαρά, είπεν της τζιαι τες εκπτώσεις που εδικαιούτουν τζιαι το ποσόν που εχρωστούσεν τζιαι "ευχαριστούμε πολύ" τζιαι ούλλα σε πολλά πολλά καλά ελληνικά (προσοχή, ελληνικά τζιαι όι κυπριακά).
Εσυνέχιζα να φακκώ γυρούς μες το κατάστημα, προσπαθώντας να συγκρατήσω τη φάτσα μου στον τόπο της. Είshεν βιβλία θκυο (2, δύο) ευρά το ένα, βιβλία με 50% έκπτωση, παιδικά με ανάμιση ευρό, Τριβιζά με έξι ευρά, κλασσική λογοτεχνία με κάτω που είκοσι ευρά. Εκράτουν ένα εικοσάευρο πάνω μου τζιαι είπα να το χειριστώ νηφάλια. Εκόντεψα των βιβλίων του δίευρου τζιαι εσκέφτουμουν τι να πιάσω.
Τζείνη την ώρα άνοιξεν η πόρτα τζιαι έμπηκεν μια κορούα, Κυπραία χωρίς καμιάν αμφιβολία τζιαι εξωτερικά θεά: ωραία φατσούα -αν και υπερβαμμένη-, ωραίο σώμα, ωραίον κώλο τζιαι ωραία βυζιά, με περίτεχνο χτένισμα τζιαι προσεγμένο ντύσιμο. Εκοίταξα την όσα δευτερόλεπτα εχρειαστήκαν για να σχηματίσω την εντύπωση που μόλις επεριέγραψα τζιαι εγύρισα στα βιβλία, ενώ τζείνη έψαχνε μες τα παιδικά, λλίον πάρατζει.
"Σε σημείο που κάνει και τον ίδιο τον αναγνώστη να βγει από τα ρούχα του. Αλλά, ευτυχώς, η αγανάκτησή του πνίγεται γρήγορα κάτω από το κύμα ενός πλούσιου, λυτρωτικού γέλιου", ελάλεν η περιγραφή του "Βασιλιά των Ζητιάνων" ("The King Of Schnorrers") του Israel Zangwill που μου είshεν τραβήσει την προσοχή. Ετσίμπησα το.
-Πε μου, άκουσα τη φωνή της Κυπραίας να φκαίνει αποκλειστικά που τη μούττη της, εν τζιαι τούτα δαμαί έναν ευρό;
Η κοπέλλα που εδούλευκεν τζιαμαί ήταν στην άλλη πλευρά του χώρου τζιαι εσυγύριζεν κάτι σχολικά βοηθήματα πάνω στα τραπέζια. Έκαμεν μερικά βήματα ώστε να μπόρει να δει τζείνα που της έδειχνεν η άλλη τύπισσα.
-Όχι, εκείνα έχουν πενήντα τοις εκατόν έκπτωση, είπεν της. Μόνο τα βιβλία που είναι στο τραπέζι με την καρτέλα που λέει "ένα ευρό", εκεί δεξιά σας, κοστίζουν ένα ευρό.
Η προφορά της εχτύπαν λλίο, αλλά η χρήση της γλώσσας ήταν υποδειγματική. Τζιαι ήταν ευγενικότατη. Η Κυπραία έκαμεν ακόμα μερικές ερωτήσεις με τη μούττη τζιαι εθκιάλεξεν μερικά που τα βιβλία του μονόευρου. Επήεν στο ταμείο με έναν ξινισμένο υφάκι του τύπου "εξυπηρέτα με τωρά, ξένη".
-Κοστίζουν τόσα, λαλεί της η υπάλληλος.
Φκάλλει λεφτά τζιαι διά της τα.
-Είναι για δώρο, να σας τα τυλίξω; ρωτά την η υπάλληλος.
-Ναι, αν σου εν εύκολο, απαντά της με έναν απαίσιο τρόπο σα να τζιαι ελάλεν της "τι εννοείς να μου τα τυλίξεις, εννοείται ότι εννα μου τα τυλίξεις, bitch"!
Ετύλιξεν της τα τζιαι έβαλεν της τα σε σακκούλλες ξεχωριστά το κάθε δώρο. Στη διαδρομή προς την έξοδο, η τύπισσα έρεξεν που μπροστά μου. Η μούττη της έχτερνεν το τταβάνιν του διώροφου χτιρίου τζιαι τα μούτρα της εβρωμούσαν πιο πολλήν ξινίλα που εμετό τριών εφτομάδων. Έμεινα τζιαι εθώρουν την. Όι τα βυζιά της, ούτε τες καλοσχηματισμένες ζάμπες της κάτω που το κολάν, ούτε τον κώλο της, ούτε τα μαλλιά της. Εθώρουν την μες τα μμάθκια τζιαι το ύφος μου -ελπίζω να το εθκιάβαζεν καλά- έγραφεν "τζείνη που σε εξυπηρέτησεν εν υπερβολικά καλλύττερος άνθρωπος που σένα". Άνοιξεν την πόρτα με ένα υπεροπτικό, αλλά σίουρα τζιαι λλίον -έστω- πληγωμένο υφάκι τζιαι εξαφανίστηκεν.
Έπιασα το "Βασιλιά των Ζητιάνων" τζιαι ακόμα ένα βιβλίο που την παρέα των θκυο ευρών τζιαι τον "Ηλίθιο" του Dostoyevsky, ο οποίος εκόστιζεν έντεκα ευρά. Επήα στο ταμείο τζιαι ερώτησα την κοπέλλα πόσο καιρό υπάρχει το κατάστημα, είπε μου θκυο χρόνια, ερώτησα την αν υπάρχουν πάντα έτσι προσφορές, είπε μου ναι τζιαι είπα της ότι εννα έρκουμαι πιο συχνά τότε.
Ετοίμασε μου τα βιβλία μου, είπα της ευχαριστώ τζιαι είπε μου τζιαι τζείνη τζιαι έφυα στεναχωρημένος που υπάρχουν ανάμεσα μας πλάσματα σαν την ψηλομούττα Κυπραία που, χωρίς να το αξίζουν, θεωρούνται τζιαι συμπεριφέρονται τζιαι γίνονται αφεντικά ανθρώπων τόσο ευγενικών τζιαι φιλικών όπως η κοπέλλα που εδούλευκεν στο κατάστημα.