Ένα γεγονός.
Ένα γεγονός στην αρχή του οποίου διαφημίζονται ειρηνικά αισθήματα, φιλική ατμόσφαιρα, αντιρατσιστικό πνεύμα, το ευ αγωνίζεσθαι.
Ένα γεγονός στο οποίο αναμειγνύονται άμεσα γύρω στους σαράντα εκατομμυριούχους, οι οποίοι έχουν καταφέρει να κάμουν το χόμπι τους επάγγελμα που τους επιφέρει εκατοντάδες φορές μεγαλύτερους μισθούς από οποιονδήποτε άλλο συμπολίτη τους, έχουν στη διάθεση τους τα καλύτερα γυμναστήρια, τζακούζι, ξενοδοχεία, αυτοκίνητα, όλες τις ανέσεις, τις υπηρεσίες των καλύτερων γιατρών, φυσιοθεραπευτών, μασέρ, χειρουργών, πορνών.
Ένα γεγονός, μετά το τέλος του οποίου, όλοι οι προαναφερθέντες εκατομμυριούχοι θα πληρωθούν τον παχύτατο μισθό τους, ανεξάρτητα από το γαμημένο αποτέλεσμα.
Ένα γεγονός που προσελκύει χιλιάδες ηλίθιους, όχι για να το παρακολουθήσουν, αλλά για να ταλαιπωρηθούν, να φανατιστούν, να ξεσπάσουν, να βρίσουν, να εκτονωθούν, να δείρουν, να πετάξουν αντικείμενα, να καταστρέψουν περιουσίες, να χτυπήσουν, να προκαλέσουν ζημιές υλικές αλλά και σωματικές, να τραυματίσουν και να τραυματιστούν.
Ένα γεγονός που προσελκύει χιλιάδες ηλίθιους για να σκοτώσουν και να σκοτωθούν.
Ένα γεγονός που δεν αποτελεί πόλεμο, ούτε μάχη, ούτε σύρραξη.
Ένα γεγονός το οποίο δεν περιλαμβάνει καν ξένους μεταξύ τους.
Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ δύο ομάδων της ίδιας μικροσκοπικής χώρας.
Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, για τον οποίο αναστατώνεται ολόκληρη η χώρα ήδη εβδομάδες πριν την έναρξη του. Κυβέρνηση, αστυνομία, υπουργεία, ασθενοφόρα, πυροσβεστική. Τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εφημερίδες, facebook, twitter. Στα σπίτια, στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία, στο δρόμο, στους καφενέδες και τα cafés. Όλοι και παντού συζητούν, ανησυχούν, προετοιμάζονται, λαμβάνουν μέτρα για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ δύο ομάδων ενός μικροσκοπικού νησιού.
Το επίπεδο της γελοιότητας δε σταματά εδώ.
Δεκάδες περιπολικά και ειδικά ενισχυμένα οχήματα, μαζί με ακόμα περισσότερες δεκάδες ροπαλοφόρων αστυνομικών και ανδρών των ειδικών δυνάμεων, όλοι φορώντας τις πιο εξελιγμένες πανοπλίες τους βρίσκονται κατά μήκος των δρόμων που ενώνουν τις δύο πόλεις των δύο ομάδων αυτού του τριτοκοσμικού κράτους.
Ειδικά σχέδια και οργανωμένες ενέργειες έχουν εκπονηθεί από τις υπηρεσίες ασφαλείας του τόπου για να αντιμετωπιστούν κατά το δυνατόν τα αναπόφευκτα τραγικά που θα λάβουν χώρα πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά το τέλος του αγώνα, έξω, μέσα και ξανά έξω από το γήπεδο.
Ούτε εδώ σταματά το επίπεδο της γελοιότητας όμως.
Άνθρωποι από τα ίδια χωριά, ίσως και μακρινοί συγγενείς, αλληλοβρίζονται και αλληλοτραυματίζονται, ξεγδύνονται του ανθρώπινου χιτώνα τους και δείχνουν το πραγματικό κτηνώδες τους πρόσωπο, καταργούν κάθε έννοια σεβασμού, φιλίας, αλληλοκατανόησης, φτύνουν πάνω σε κάθε ελευθερία του συνανθρώπου τους και στο τέλος καταντούν να αμαυρώνουν με το χειρότερο τρόπο το άθλημα του οποίου θρασύτατα θέλουν να ονομάζονται οπαδοί.
Άνθρωποι-κτήνη που δίνουν έτσι το καλύτερο παράδειγμα που μπορούν στα παιδιά τους, τα οποία σε μερικά χρόνια θα μεγαλώσουν και θα γίνουν όλα εκείνα τα κακά που οι γέροι τότε γονείς τους θα βλέπουν στην κοινωνία και θα μοιράζουν κατάρες στους φταίχτες.
Δυστυχώς, όμως, το επίπεδο της γελοιότητας συνεχίζει να αυξάνεται.
Όλα αυτά γίνονται για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα στην Κύπρο.
Για έναν αγώνα ενός πρωταθλήματος στο οποίο παίκτες επιθετικοί στέλλουν στον ουρανό τη μπάλα σε περιπτώσεις που βρίσκονται μόνοι αντιμέτωποι με την αντίπαλη εστία, παίκτες του κέντρου παραμένουν στην επίθεση και δεν επιστρέφουν στις θέσεις τους αφήνοντας εκτεθιμένους τους συμπαίκτες τους σε αντεπιθέσεις των αντιπάλων, παίκτες αμυντικοί τόσο επαγγελματίες που λόγω θυμού ή κούρασης με κινήσεις καράτε τραυματίζουν τους αντιπάλους τους και αφήνουν με αριθμητικό μειονέκτημα τις ομάδες τους σε κρίσιμα σημεία των αγώνων, τερματοφύλακες δέχονται τέρματα ενώ η μπάλα κινείται πιο αργά κι από τραυματισμένη χελώνα.
Για έναν αγώνα ενός πρωταθλήματος στο οποίο και ο πιο άσχετος με το άθλημα βλέπει ξεκάθαρα στημένα παιχνίδια, διαιτητές που αλληθωρούν, πουλημένους παίκτες και ομάδες που αλλάζουν προπονητή μετά από κάθε ήττα που δέχονται.
Κι εδώ ακριβώς είναι που γίνεται ξεκάθαρο ότι το επίπεδο της γελοιότητας είναι αξεπέραστο, τιτάνιο και αιώνια ντροπιαστικό:
όλα αυτά γίνονται για έναν αγώνα ενός εκ των πιο άθλιων, μηδενικής ποιότητας και ανύπαρκτου επαγγελματισμού πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου στον κόσμο.