Να δεις που θα μας κάμουν
να θυμούμαστε την 25η Μαρτίου
για εντελώς διαφορετικούς λόγους..
↧
A Twisted Quote [4]
↧
Twisted Photography : The Dive
↧
↧
Twisted Photography : Τρία Πουλάκια Κάθονταν
Εγκαινίασα σήμερα μια σελίδα στο tumblr, στην οποία θα ανεβάζω μόνο φωτογραφίες μου και η οποία θα λειτουργεί σαν έκθεση. Θα υπάρχουν κάποιες που δε θα ανεβαίνουν στο blog, άρα όσοι ενδιαφέρονται, ας την ελέγχουν συχνά. Το link:
Η φωτογραφία που ακολουθεί, από την όμορφη Καλαβασό. Ο τίτλος καθόλου τυχαίος και καθόλου άσχετος με τα όσα συμβαίνουν γύρωμουμας τελευταίως.
![]()
Η φωτογραφία που ακολουθεί, από την όμορφη Καλαβασό. Ο τίτλος καθόλου τυχαίος και καθόλου άσχετος με τα όσα συμβαίνουν γύρω
↧
Η πρώτη μου αποκατάσταση φωτογραφίας
Όταν ήρτα σπίτι σήμερα μετά τη δουλειά τζιαι επήα να χαιρετήσω τη γιαγιά μου, έσπευσε να μου δείξει ούλλο χαρά κάτι αρχαίες φωτογραφίες που ηύρεν συγυρίζοντας τα ερμάρκα τους. Μια που τζείνες έδειχνε την ίδια τζιαι τον παππού μου, όταν τζείνος ήταν στρατιώτης, φρεσκοαρραβωνιασμένους τζιαι νεότερους απ' όσο θα μπορούσα ποττέ να τους φανταστώ. Η φωτογραφία χρονολογείται που το 1964 τζιαι ο χρόνος άφηκεν απλόχερα τα σημάθκια του πάνω της. Μόλις την είδα τζιαι εκατάλαβα πόσον δεμένη εν η γιαγιά μου μαζί της, είπα της να μου τη δώκει τζιαι να της την πάρω πίσω πιο μετά. Είπεν ότι ήθελεν να τη μεγαλώσει τζιαι να την κορνιζάρει, οπότε επωρώθηκα ακόμα παραπάνω για να καταφέρω τζείνο που είχα αποφασίσει λλίο πριν.
Εν είχα ξανακάμει αποκατάσταση φωτογραφίας τζιαι, όσο καλός τζιαι αν είμαι με το Photoshop, εν τα ξέρω ούλλα τζιαι υπάρχουν πολλά κόλπα ακόμα να μάθω. Μετά από ένα γλήορο ψάξιμο στο ίττερνε, είδα κάποια tips τζιαι εξεκίνησα. Τέσσερεις ώρες μετά, έχω έναν αποδεκτόν αποτέλεσμα.
Ορίστε:
Πρώτα φκάλλουμεν φωτογραφία τη φωτογραφία, για να μπορούμε να την επεξεργαστούμε ψηφιακά.
Κόφκουμεν το κομμάτι που μας ενδιαφέρει..
Τζιαι ξεκινούμε την επεξεργασία!
Σχεδόν έτοιμη. Παίζουμε λλίο με την αντίθεση και τέλος!
Ετοίμασα και animation για να φανούν πιο καθαρά τα διάφορα στάδια της αποκατάστασης!
Ξέρω ότι έννεν τέλεια ή εντελώς επαγγελματική, αλλά ούλλη η δουλειά έγινε με πολλή αγάπη τζιαι ξέρω ότι το αποτέλεσμα εννα κάμει πολλά χαρούμενους τον παππού και τη γιαγιά μου, άρα εν με κόφτει τίποτε άλλο! Αν μου ξαναδοθεί η ευκαιρία, εννα προσπαθήσω να βελτιωθώ στον τομέα τούτο. Μέχρι τότε, αγωνιώ να δω τες φάτσες τους όταν τους την πάρω τεράστια,τυπωμένη, κορνιζωμένη και έτοιμη να κρεμαστεί!
↧
Πάμε για τύπωμα!
Όχι, δεν αναφέρομαι στο τύπωμα του βιβλίου μου, το οποίο δεν έχω την παραμικρή ιδέα αν θα έρτει ποττέ.. Μιλώ για τύπωμα φωτογραφιών..
Δευτέρα ή Τρίτη θα πάω να τυπώσω τη φωτογραφία της γιαγιάς και του παππού μου που αποκατέστησα προχτές. Εσκέφτηκα να σας το πω για να μου πει αν ενδιαφέρεται κάποιος να του τυπώσω οποιαδήποτε φωτογραφία μου.
Όποιος ενδιαφέρεται ας αφήσει ένα σχόλιο ή ας επικοινωνήσει στο email μου.
Αν ενδιαφέρεστε, πείτε μου ποιά φωτογραφία θέλετε, σε τι μέγεθος και πόσα αντίγραφα και θα σας ενημερώσω για λεπτομέρειες. Αν θέλετε να ρωτήσετε κάτι, ελεύθερα!
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
↧
↧
Δίαιτα my ass
Τάχα προσέχω όσο μπορώ. Τρώω όπως το βόρτον. Η τελευταία μου έμπνευση:
Δημητριακά Kellogg's Special K, γάλα, κομματάκια σοκολάτας Lion και Smarties.. Το κουτάλι μπορεί να βουτηθεί μέσα σε Nutella για να συμπληρωθεί το σοκολατένιο overkill!
![]()
![]()
![]()
Δημητριακά Kellogg's Special K, γάλα, κομματάκια σοκολάτας Lion και Smarties.. Το κουτάλι μπορεί να βουτηθεί μέσα σε Nutella για να συμπληρωθεί το σοκολατένιο overkill!
↧
Αποτέλεσμα Αποκατάστασης
Για να ολοκληρωθεί η ιστορία που σας ανέφερα την άλλη φορά με την αποκατάσταση μιας παλιάς φωτογραφίας του παππού τζιαι της γιαγιάς μου, ορίστε τζιαι το πώς φαίνεται τυπωμένη η επεξεργασμένη σε μέγεθος 20x30 cm δίπλα που την αυθεντική, ταλαιπωρημένη φωτογραφία.
Ο παππούς τζιαι η γιαγιά εννοείται ότι ενθουσιαστήκαν τζιαι έφυεν νάκκον η φάτσα τους μόλις την είδαν!
![]()
Ο παππούς τζιαι η γιαγιά εννοείται ότι ενθουσιαστήκαν τζιαι έφυεν νάκκον η φάτσα τους μόλις την είδαν!
↧
ReTwisting : Δημήτρη;; [17.4.12]
↧
ReTwisting : Στο καλό, Νίκο Παπάζογλου [17.4.11]
Όσο αξεπέραστη και να είναι η λατρεία μου για το Μητροπάνο, θυμάμαι ότι ένα χρόνο ακριβώς πριν από αυτόν έφυγε ο Νίκος Παπάζογλου..
↧
↧
Συγγνώμη..
.. αλλά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τούντην εικόνα. I feel violated, too. Τωρά προσπαθήστε να συνεχίσετε τη μέρα σας!
↧
Unbalanced
Που την άλλην η όρεξη μου καταπνίγεται σα διαδήλωση τριών δεκαπεντάχρονων απέναντι σε ορδές πάνοπλων αστυνομικών, διότι ο νους μου έννεν απλά δυσλειτουργικός, αλλά α-λειτουργικός. Μια ανείπωτη πίεση σφυροκοπά τα τοιχώματα του, νιώθω τους κροτάφους μου να πάλλονται έντονα, σε σημείο που νομίζω ότι η κίνηση φαίνεται έντονα και σε κάποιον που στέκει απέναντι μου. Θυμός τζιαι νεύρα τζιαι αδιέξοδα τζιαι λέξεις που θα έπρεπε να βρίσκουν την έξοδο κινδύνου, αλλά εν τυφλές τζιαι μοιραία αποδέχονται την τύχη τους να σαπίσουν τζειμέσα. Τζιαι θυμός.
Τζιαι ένα δάκρυ τζιαι έναν ποφύσημα τζιαι λλία αναφιλητά τζιαι λλίη κεκαλυμμένη αγάπη.
Τζιαι να πρέπει να τα συμμαζέψω ούλλα τζιαι να τα συγκρατήσω μες τούντον νουν, που μετά βίας κραθκιέται να μεν δώκει παραίτησην. Tad tough.
So, fuck it. Πάω να ππέσω, παρέα με την πιο αρρωστημένη, καταραμένη μουσική μες το δεξί μου φτιν.
Υ.Γ.: Τζιαι όι, εν θέλω ούτε συμπαράσταση, ούτε θάρρος, ούτε συμβουλές, ούτε τίποτε. Κρατήστε τα για τους εαυτούς σας.
Υ.Υ.Γ.: Φράσεις από το πιο πάνω είναι πιθανό να ξαναχρησιμοποιηθούν σε μετέπειτα κείμενο μου.
↧
**Spoiler Alert**
Τούτοι οι Μαθκιατίτες.. άμπα τζιαι καρτερούν να το μάθουμεν ούλλοι μαζί. Όι. Να μας χαλάσουν την έκπληξη!
↧
Oh, Debenhams..
↧
↧
Τα πιο εύκολα 540 ευρά ever!
Πολλά αραιά ασχολούμαι με το συγκεκριμένο σπορ πλέον. Την κατάσταση εθισμού εβίωσα την επιφανειακά και τώρα το αγνοώ εντελώς. Σήμερα όμως πήγα. Είχα ξαφνική έμπνευση το απόγευμα.
Ως γνωστόν, είμαι οπαδός μιας και μόνο ομάδας ανά το παγκόσμιο. Και επειδή ξέρω καλά την ψυχολογία της, ήμουν βέβαιος για την αποφασιστικότηταλύσσα με την οποία θα εμφανίζονταν στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Άρα..
![]()
Ως γνωστόν, είμαι οπαδός μιας και μόνο ομάδας ανά το παγκόσμιο. Και επειδή ξέρω καλά την ψυχολογία της, ήμουν βέβαιος για τη
↧
Βοήθεια, χωρκανοί!
Επειδή το twitter έννεν τόπος για άνετη συζήτηση τζιαι αξιόλογα αποτελέσματα, ρωτώ σας που ποδά, που είσαστεν τζιαι παραπάνω μαζεμένοι.
Εξεκίνησα να θωρώ πιο σοβαρά τη φάση με τες φωτογραφίες, κυρίως λόγω ενός μικρού project που έρχεται σύντομα και για το οποίο θα ενημερωθείτε πολλά σύντομα (ελπίζω και εύχομαι και μακάρι να παν ούλλα καλά πρώτα), αλλά τζιαι επειδή μου αρέσκει τζιαι θέλω να προχωρήσω το θέμα.
Θέλω τες απόψεις σας.
Θα πάω να τυπώσω κάποιες φωτογραφίες μου με σκοπό την πώληση τους. Κάποιες θα έχουν κορνίζα, κάποιες θα είναι σε καμβά κ.λπ..
Να σας δείξω μερικές τζιαι να μου πείτε, όποιοι θέλετε να βοηθήσετε έστω τζιαι λλίο that is, τη γνώμη σας. Σκεφτείτε σα να ενδιαφέρεστε να αγοράσετε κάτι τέτοιο για να στολίσετε ένα χώρο, να κάμετε ένα δώρο ή κάτι τέλος πάντων. Αρέσκουν σας κάποιες; Μισείτε κάποιες άλλες; Βρίσκετε κάποιες καλές και κάποιες άθλιες; Θα επροτιμούσατε κάποιες να έχουν επεξεργαστεί διαφορετικά (να γίνονταν μαυρόασπρες, να μεν είχαν τόσο έντονα χρώματα κ.λπ.); Θα θέλατε να είχατε κάποιαν που τούτες τυπωμένη για να τη χρησιμοποιήσετε; Θα εδιούσατε λεφτά για έτσι πράμα; Απαντήστε τζιαι άλλες ερωτήσεις, σχολιάστε ελεύθερα.
Επειδή είμαι ιδιότροπος, τείνω να σκέφτομαι ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους εν απλά μέτριες. Οι φίλοι που τες βλέπουν, έχουν πιο καλά λόγια να πουν. Τζιαι επειδή πλησιάζει σημαντική στιγμή (τύπωμα και διάθεση προς τον κόσμο), ζητώ τζιαι τη δική σας ειλικρινή βοήθεια. Τζιαι η πιο μικρή παρατήρηση (θετική, αλλά και αρνητική) μπορεί να βοηθήσει.
Εξεκίνησα να θωρώ πιο σοβαρά τη φάση με τες φωτογραφίες, κυρίως λόγω ενός μικρού project που έρχεται σύντομα και για το οποίο θα ενημερωθείτε πολλά σύντομα (ελπίζω και εύχομαι και μακάρι να παν ούλλα καλά πρώτα), αλλά τζιαι επειδή μου αρέσκει τζιαι θέλω να προχωρήσω το θέμα.
Θέλω τες απόψεις σας.
Θα πάω να τυπώσω κάποιες φωτογραφίες μου με σκοπό την πώληση τους. Κάποιες θα έχουν κορνίζα, κάποιες θα είναι σε καμβά κ.λπ..
Να σας δείξω μερικές τζιαι να μου πείτε, όποιοι θέλετε να βοηθήσετε έστω τζιαι λλίο that is, τη γνώμη σας. Σκεφτείτε σα να ενδιαφέρεστε να αγοράσετε κάτι τέτοιο για να στολίσετε ένα χώρο, να κάμετε ένα δώρο ή κάτι τέλος πάντων. Αρέσκουν σας κάποιες; Μισείτε κάποιες άλλες; Βρίσκετε κάποιες καλές και κάποιες άθλιες; Θα επροτιμούσατε κάποιες να έχουν επεξεργαστεί διαφορετικά (να γίνονταν μαυρόασπρες, να μεν είχαν τόσο έντονα χρώματα κ.λπ.); Θα θέλατε να είχατε κάποιαν που τούτες τυπωμένη για να τη χρησιμοποιήσετε; Θα εδιούσατε λεφτά για έτσι πράμα; Απαντήστε τζιαι άλλες ερωτήσεις, σχολιάστε ελεύθερα.
Επειδή είμαι ιδιότροπος, τείνω να σκέφτομαι ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους εν απλά μέτριες. Οι φίλοι που τες βλέπουν, έχουν πιο καλά λόγια να πουν. Τζιαι επειδή πλησιάζει σημαντική στιγμή (τύπωμα και διάθεση προς τον κόσμο), ζητώ τζιαι τη δική σας ειλικρινή βοήθεια. Τζιαι η πιο μικρή παρατήρηση (θετική, αλλά και αρνητική) μπορεί να βοηθήσει.
 |
| Hiding Sunset |
 |
| Early Moon |
 |
| Red Sunset |
 |
| Wait |
 |
| Colourful Sunset |
 |
| Hiding Daisy |
 |
| Flower |
 |
| Boats |
 |
| Butterfly |
 |
| Raindrops |
 |
| Lone Boat |
 |
| Sunrise |
↧
Three Years Without Ronnie..
Περιμένοντας για τρίτη συνεχόμενη χρονιά την επιστροφή του, ξαναδημοσιεύωτο αφιέρωμα που γράψαμε με το Solarized τη μέρα του θανάτου του.
Υ.Γ.: Ronnie, όταν θα έρχεσαι πίσω, φέρε μαζί σου και κείνον το φαλακρό Έλληνα που κάνει το διάβολο και το Θεό να διαγωνίζονται για το ποιός χορεύει καλύτερα το ζεϊμπέκικο..
![]()
Ο Θεός γεννήθηκε το 1942 και πέθανε το 2010. Όσο οξύμωρη ή παράξενη σας φαίνεται αυτή η δήλωση, άλλο τόσο τραγικά ειρωνικός είναι ο θάνατος του Θεού (Dio, στα ιταλικά). Είναι από τα νέα που όσες φορές κι αν ακούσεις ή διαβάσεις, δεν πρόκειται να χωνέψεις εύκολα. Σα να φεύγει κάποιος πολύ δικός σου άνθρωπος, ένα μέλος της οικογένειας, ένας φίλος παιδικός.
Ο μεγαλύτερος κοντός της rock μουσικής δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Ο Ronnie James Dio, ίσως η πιο αναγνωρίσιμη και κοινά αποδεκτή φωνή της rock και heavy metal, με συμμετοχή σε μερικές από τις μεγαλύτερες μπάντες του χώρου, πέθανε σήμερα σε ηλικία 67 χρόνων έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Με μια λιτή ανακοίνωση στο επίσημο site του, η γυναίκα του Wendy μετέφερε την είδηση:
Δυστυχώς, οι συναυλίες των Heaven And Hell έμελλε να ακυρωθούν, όταν διαγνώστηκε στον Ronnie καρκίνος του στομάχου το Νοέμβριο του 2009. Σύμφωνα με τη γυναίκα του Wendy, η κατάσταση της υγείας του βελτιωνόταν αργά αλλά σταθερά. Ωστόσο, σήμερα 16 Μαΐου ο Ronnie δεν άντεξε άλλο και «έφυγε» ειρηνικά και ήσυχα.
Πέρα από την καθολική αναγνώριση του ως ενός από τους επιδραστικότερους μουσικούς και ποιοτικότερους τραγουδιστές στη Rock, ήταν και κάτι άλλο στο οποίο όλοι συμφωνούσαν σχετικά με τον Ronnie: το ήθος και το χαρακτήρα του. Συνάδελφοι του, τεχνικοί που δούλεψαν μαζί του, groupies και απλοί οπαδοί πάντα έχουν να λένε για την καλή καρδιά και το φιλικό πνεύμα του. Και δε χρειάζονται οι γνώμες άλλων για να το καταλάβεις, αρκεί να κοιτάξεις μερικές φωτογραφίες του ή να παρακολουθήσεις κάποιο live του. Χαμογελαστός πάντα, φιλικός, τύπος που δέχεται τους πάντες κοντά του, ακόμα και παιδάκια που ήταν αγέννητα όταν Αυτός μεσουρανούσε.
Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος, για τον οποίο ο Ronnie James Dio έχει χαράξει το όνομα του πάνω πάνω στη λίστα με τις μεγάλες προσωπικότητες της rock. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι οι rockάδες και metalάδες τον σέβονται, τον αγαπούν, τον προσκυνούν και τον αναγνωρίζουν, ανεξάρτητα από το χώρο που οι ίδιοι βρίσκονται. Αυτός είναι ο λόγος που ο Dio δε θα πεθάνει ποτέ στις καρδιές μας και θα συνεχίζει να μας μαγεύει με τις ιστορίες του με δράκους, μάγισσες και ουράνια τόξα, μέσα από την κληρονομιά που με πολλή αγάπη μας αφήνει.
LONG LIVE, RONNIE JAMES DIO!
ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΜΕΡΙΚΑ AΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ:
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Υ.Γ.: Ronnie, όταν θα έρχεσαι πίσω, φέρε μαζί σου και κείνον το φαλακρό Έλληνα που κάνει το διάβολο και το Θεό να διαγωνίζονται για το ποιός χορεύει καλύτερα το ζεϊμπέκικο..
Ο Θεός γεννήθηκε το 1942 και πέθανε το 2010. Όσο οξύμωρη ή παράξενη σας φαίνεται αυτή η δήλωση, άλλο τόσο τραγικά ειρωνικός είναι ο θάνατος του Θεού (Dio, στα ιταλικά). Είναι από τα νέα που όσες φορές κι αν ακούσεις ή διαβάσεις, δεν πρόκειται να χωνέψεις εύκολα. Σα να φεύγει κάποιος πολύ δικός σου άνθρωπος, ένα μέλος της οικογένειας, ένας φίλος παιδικός.
Ο μεγαλύτερος κοντός της rock μουσικής δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Ο Ronnie James Dio, ίσως η πιο αναγνωρίσιμη και κοινά αποδεκτή φωνή της rock και heavy metal, με συμμετοχή σε μερικές από τις μεγαλύτερες μπάντες του χώρου, πέθανε σήμερα σε ηλικία 67 χρόνων έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Με μια λιτή ανακοίνωση στο επίσημο site του, η γυναίκα του Wendy μετέφερε την είδηση:
Today my heart is broken, Ronnie passed away at 7:45am 16th May. Many, many friends and family were able to say their private good-byes before he peacefully passed away. Ronnie knew how much he was loved by all. We so appreciate the love and support that you have all given us. Please give us a few days of privacy to deal with this terrible loss. Please know he loved you all and his music will live on forever.
- Wendy Dio
Σήμερα η καρδιά μου ράγισε, ο Ronnie πέθανε σήμερα 16 Μαΐου στις 7:45 πμ. Πολλοί πολλοί φίλοι και συγγενείς μπόρεσαν να τον αποχαιρετίσουν ιδιαιτέρως πριν «φύγει» ειρηνικά. Ο Ronnie ήξερε πόσο πολύ τον αγαπούσαν όλοι. Εκτιμούμε πάρα πολύ την αγάπη και την υποστήριξη που μας δώσατε όλοι. Παρακαλούμε να μας δώσετε λίγες μέρες ησυχίας ώστε να αντιμετωπίσουμε αυτή την τραγική απώλεια. Να ξέρετε ότι σας αγαπούσε όλους και ότι η μουσική του θα ζει για πάντα.Η ενασχόλησή του με τη μουσική ξεκίνησε πολύ νωρίς, όταν σχημάτισε το πρώτο του γκρουπ σε ηλικία 15 χρονών. Το 1967 δημιουργεί τους Elf, με τους οποίους φτάνει στο σημείο να ανοίγει συναυλίες για τους Deep Purple. Εκεί κεντρίζει το ενδιαφέρον του Ritchie Blackmore, οποίος αργότερα θα του ζητήσει να συμμετάσχει στην νέα του μπάντα, τους Rainbow. Με τους Rainbow θα κυκλοφορήσει 4 άλμπουμ μεταξύ 1975 και 1978, αλλά θα αποχωρήσει λόγω διαφορών με τον Blackmore και την αμέσως επόμενη χρονιά θα αντικαταστήσει τον Ozzy Osbourne στους Black Sabbath. Με τους Sabbath βγάζει δύο άλμπουμ, το ένα εκ των οποίων, το Heaven And Hell, θεωρείται από πολλούς το καλύτερο του γκρουπ μέχρι και σήμερα. Μετά την αποχώρησή του το 1982, σχηματίζει το προσωπικό του σχήμα, τους Dio, με τους οποίους συνέχισε να κυκλοφορεί δίσκους μέχρι και πρόσφατα, ενώ τα τελευταία χρόνια συμμετείχε στους Heaven And Hell, που είναι στην ουσία οι Black Sabbath με τη σύνθεση της εποχής Dio. Πέρσυ μάλιστα κυκλοφόρησαν και δίσκο, ενώ είχαν προγραμματισμένες περιοδείες για όλο το 2010.
Δυστυχώς, οι συναυλίες των Heaven And Hell έμελλε να ακυρωθούν, όταν διαγνώστηκε στον Ronnie καρκίνος του στομάχου το Νοέμβριο του 2009. Σύμφωνα με τη γυναίκα του Wendy, η κατάσταση της υγείας του βελτιωνόταν αργά αλλά σταθερά. Ωστόσο, σήμερα 16 Μαΐου ο Ronnie δεν άντεξε άλλο και «έφυγε» ειρηνικά και ήσυχα.
Πέρα από την καθολική αναγνώριση του ως ενός από τους επιδραστικότερους μουσικούς και ποιοτικότερους τραγουδιστές στη Rock, ήταν και κάτι άλλο στο οποίο όλοι συμφωνούσαν σχετικά με τον Ronnie: το ήθος και το χαρακτήρα του. Συνάδελφοι του, τεχνικοί που δούλεψαν μαζί του, groupies και απλοί οπαδοί πάντα έχουν να λένε για την καλή καρδιά και το φιλικό πνεύμα του. Και δε χρειάζονται οι γνώμες άλλων για να το καταλάβεις, αρκεί να κοιτάξεις μερικές φωτογραφίες του ή να παρακολουθήσεις κάποιο live του. Χαμογελαστός πάντα, φιλικός, τύπος που δέχεται τους πάντες κοντά του, ακόμα και παιδάκια που ήταν αγέννητα όταν Αυτός μεσουρανούσε.
Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος, για τον οποίο ο Ronnie James Dio έχει χαράξει το όνομα του πάνω πάνω στη λίστα με τις μεγάλες προσωπικότητες της rock. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι οι rockάδες και metalάδες τον σέβονται, τον αγαπούν, τον προσκυνούν και τον αναγνωρίζουν, ανεξάρτητα από το χώρο που οι ίδιοι βρίσκονται. Αυτός είναι ο λόγος που ο Dio δε θα πεθάνει ποτέ στις καρδιές μας και θα συνεχίζει να μας μαγεύει με τις ιστορίες του με δράκους, μάγισσες και ουράνια τόξα, μέσα από την κληρονομιά που με πολλή αγάπη μας αφήνει.
LONG LIVE, RONNIE JAMES DIO!
ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΜΕΡΙΚΑ AΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ:
Από: Solarized-TwistedTool
↧
Isis - Backlit
Always object.
Never subject.
Can you see us? Are we there?
Are we there..
Can you see me? We are watching..
We are watching..
You are fading..
In the daylight.. Fading..
Always upon you, light never ceases
Lost from yourself, light never ceases
Thousands of eyes, gaze never ceases
Light is upon you, life in you ceases
[Panopticon - 2004]
↧
↧
Σώζοντας μια ζωή
Ξύπνησα το πρωί και τα πάντα γύρω μού φαίνονταν συνηθισμένα, στη θέση τους και σε πλήρη αταξία: όπως ακριβώς τα είχα αφήσει. Το μόνο που προέδιδε μια λεπτομέρεια για τη συνέχεια της ημέρας μου ήταν το μαγιώ στη γωνιά του γραφείου, πάνω από το mouse και ένα μέρος του keyboard. Τίποτε όμως δε μπορούσε να με προειδοποιήσει ότι λίγες ώρες αργότερα θα έσωζα μια ζωή. Θα έσωζα μια ζωή και μάλιστα στη θάλασσα!
Η σχέση μου με τη θάλασσα ήταν για πολλά χρόνια αρκετά περίεργη. Πάντα λάτρευα να περπατώ στην άμμο, καθώς το κύμα βρέχει τα πόδια μου, να χαζεύω το απέραντο της γαλάζιο και να θαυμάζω τον τρόπο που σμίγει με κείνο του ουρανού, να ακούω τον ήχο της, να ηρεμώ απλά και μόνο βλέποντας την, έστω και από μακριά. Και μέχρι εκεί προτιμούσα να φτάνει η σχέση μας. Να είναι πλατωνική. Απέφευγα όσο περισσότερο μπορούσα να πηγαίνω για μπάνιο, κυρίως επειδή θεωρούσα ότι ο κόσμος που θα με αντίκρυζε θα περνούσε τους επόμενους τρεις μήνες σε ψυχολόγους και εξορκιστές. Κολύμπι δεν έμαθα ποτέ και προσπαθούσα να καλύψω τη ντροπή μου γι' αυτό με αστεία και αλλαγές θεμάτων στις συζητήσεις. Όλα αυτά ίσχυαν μέχρι πρόσφατα. Κάποιοι καλοί φίλοι, ξέροντας το και μη, με βοήθησαν να νιώσω καλύτερα με τον εαυτό μου και να ενδώσω στην αγάπη μου για τη θάλασσα. Ξεκίνησα να πηγαίνω πιο συχνά και άρχισα να μαθαίνω να κολυμπώ σιγά σιγά. Το να γλιτώσω κάποιον από βέβαιο θάνατο στη θάλασσα, όμως, ήταν πολύ αργότερα στο πρόγραμμα επαναπροσέγγισης μου μαζί της.
Συναντηθήκαμε με το υπέροχο κοριτσάκι, που στο εξής θα αναφέρεται ως Έλι, και ξεκινήσαμε για την παραλία. Πλησιάζοντας στην περιοχή, ξεκίνησα να της περιγράφω το όνειρο που είχα την προηγούμενη νύχτα.
Είχα ξυπνήσει το πρωί και ήμουν στο δρόμο για να πάω να τη συναντήσω, για να πάμε στην παραλία. Ο καιρός ήταν ηλιόλουστος και εγώ ευδιάθετος, μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησαν από το πουθενά να μαζεύονται πολλά γκρίζα σύννεφα στον ουρανό και σε δευτερόλεπτα ξέσπασε μια καταιγίδα από κείνες που ξεσπούν μόνο σε ταινίες. Συνέχισα να οδηγώ χωρίς να βλέπω καθαρά, τρομαγμένος και αγχωμένος που θα χαλούσε η βόλτα μας στην παραλία. Κι ενώ έβρεχε καταρρακτωδώς και έξω κυριαρχούσε βαθύτατο σκοτάδι και οι ήχοι των αστραπών και των αυτοκινήτων που περνούσαν από δίπλα μου με ανησυχούσαν όλο και περισσότερο, το νερό στον υαλοθώρακα μου στερεοποιήθηκε και απέκτησε ένα σκούρο γκρίζο χώμα. Έμοιαζε με άσφαλτο. Οι υαλοκαθαριστήρες δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα πάνω σε αυτό το μείγμα και πλέον οδηγούσα εντελώς στα τυφλά. Μέσα στην απόγνωση μου, έκανα γροθιά το καλό μου χέρι, το δεξί, και έσπασα τον υαλοθώρακα. Αυτός, αντί να θρυψαλλιστεί, άνοιξε απλά μια τρύπα ίση με τη γροθιά μου. Οι ήχοι δυνάμωσαν και συνειδητοποίησα ότι οδηγούσα αρκετή ώρα χωρίς να έχω έλεγχο του οχήματος και κατάλαβα ότι ήμουν χαμένος. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή αντιλήφθηκα ότι βρισκόμουν σε όνειρο, επειδή δεν υπήρχε περίπτωση στην Κύπρο ο καιρός να αλλάξει τόσο βίαια. Με κοφτές ανάσες και απότομες κινήσεις του κεφαλιού κατάφερα να ξυπνήσω.
Κι ενώ έφτανα στο τέλος της περιγραφής του ονείρου και η Έλι με κοίταζε βέβαιη ότι έχω εκείνο το πρόβλημα στον εγκέφαλο στο οποίο πάντα αναφέρεται αστειευόμενη και ο ήλιος έξω έκαιγε πέτρες και στον ουρανό δε φαινόταν το παραμικρό ίχνος συννέφου και είχαμε φτάσει σχεδόν στην παραλία, στην τελευταία στροφή του δρόμου, μετά την οποία πλέον βλέπαμε απέναντι μας το μικρό κολπάκι προς το οποίο κατευθυνόμασταν, είδαμε ομίχλη. Πυκνή, άσπρη ομίχλη. Σαν εκείνη που κάλυπτε το Bridgton στο "The Mist" του King. Και κάλυπτε απλά την περιοχή του μικρού κόλπου. Όλη η υπόλοιπη περίμετρος λιαζόταν κανονικά.
Η Έλι με κοίταξε σα να έβλεπε το παιδί του Hulk και της Μητέρας Τερέζας και γω έμεινα αποχαυνωμένος να προσπαθώ να καταλάβω αν είχα υπερφυσικές δυνάμεις στην πρόγνωση του καιρού ή αν το όνειρο μου δεν είχε καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και προχωρήσαμε προς την παραλία. Με μεγάλη προσπάθεια κατάφερα να υπερνικήσω την ανάγκη μου να ψάξω για κάτι που θα χρησίμευε ως όπλο ενάντια στα φοβερά φτερωτά και πλοκαμιοφόρα πλάσματα που έκρυβε η ομίχλη. Πεντέξι άνθρωποι είχαν αράξει στα κρεβατάκια τους και δύο κολυμπούσαν αμέριμνοι, σα να μη συνέβαινε τίποτε. Όλοι συμπεριφέρονταν φυσιολογικά, παρόλο που η ομίχλη επέτρεπε οπτικό πεδίο μέχρι το πολύ δέκα μέτρα. Ξαπλώσαμε κι εμείς για λίγη ώρα.
Η ομίχλη δε φαινόταν να είχε διάθεση να μετακινηθεί σύντομα κι εγώ άρχισα να βαριέμαι ξαπλωμένος στο κρεβατάκι. Αποφάσισα να μπω στο νερό. Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί, σκέφτηκα, ήταν να γινόμουν το πρώτο θύμα των δαιμονικών πλασμάτων που κρύβονταν μέσα στην ομίχλη. Η Έλι, αφού δοκίμασε το νερό, αποφάσισε να περιμένει λίγο ακόμα μέχρι να ζεσταθεί κάπως.
Η ώρα πέρασε, κανένα μοχθηρό πλάσμα δεν έκανε την εμφάνιση του, εγώ παρέμεινα ζωντανός, η ομίχλη αποχώρησε σχεδόν ολοκληρωτικά, η παραλία απέκτησε αρκετούς νέους προσωρινούς κατοίκους, το νερό ζεστάθηκε αρκετά από τον ήλιο και η Έλι ήρθε κοντά μου για παρέα. Κι ενώ κολυμπούσαμε ανέμελα και λέγαμε αστεία και πετούσαμε νερό ο ένας στον άλλο, το είδα.
Ήταν εκεί, ούτε μισό μέτρο μακριά μας, πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας. Πώς μπόρεσα να μην το δω νωρίτερα; Το μικρό του μέγεθος και οι αντανακλάσεις του ήλιου, ίσως βοήθησαν το καμουφλάρισμα του. Τώρα όμως το είχα δει. Είχα προσέξει τις ρίγες στο σώμα του και ο εγκέφαλος μου επιβεβαίωσε με πολύπλοκες διαδικασίες το είδος του. Ήταν μια μέλισσα. Το αγαπημένο μου κορίτσι βρισκόταν μερικά εκατοστά μακριά της και φορούσε μόνο το μαγιώ της. Όπως κι εγώ. Αντιλήφθηκα την επικινδυνότητα της κατάστασης. Έπρεπε να αντιδράσω.
Και αντέδρασα. Με αστραπιαίες κινήσεις έκανα τα χέρια μου πάνω-κάτω, πετάγοντας νερά τριγύρω και φώναξα με τσιριχτή φωνή "Αααααα! Μέλισσα!!!!", ενώ προσπάθησα να κολυμπήσω μακριά της, πράγμα που είχε αποτέλεσμα να καταπιώ λίγο νερό. Η Έλι, αγνοώντας τον κίνδυνο και χωρίς να ακούσει τις προειδοποιητικές ιαχές μου, παρέμενε εκεί, δίπλα στη μέλισσα. Επανέλαβα τις σπασμωδικές μου κινήσεις και της φώναξα με φωνή που δεν ακούστηκε όσο αρρενωπή θα ήθελα "Μωρό μου!! Μέλισσα!!", ενώ εξακολουθούσα παράλληλα να προσπαθώ να απομακρυνθώ. Εκείνη πλησίασε το σημείο του κινδύνου και ξεκίνησα να σκέφτομαι ότι μετά που θα πεθάνει από τσίμπημα μέλισσας, δε θα μπορέσω να βρω κάποιαν άλλη να με ανέχεται όσο η ίδια. Έκανα μια τελευταία προσπάθεια να τη σώσω και παράλληλα να απαλλάξω τον εαυτό μου από πολλά χρόνια μοναξιάς. "Μωρό μου, μην πλησιάζεις! Είναι μέλισσα!!" της φώναξα, τινάζοντας έξαλλα τα χέρια μου μέσα κι έξω από το νερό.
-Το ξέρω, έλα δω, απάντησε.
-Τι εννοείς; της είπα, σκεπτόμενος ότι η μέλισσα ήδη την τσίμπησε και το δηλητήριο επηρέασε τη λογική της.
-Έλα κοντά, είναι εντελώς ακίνδυνη, πρέπει να τη βοηθήσουμε.
-Τι εννοείς; επανέλαβα καθόλου αμήχανα. Δεν πλησίαζα. Η μέλισσα όχι μόνο είχε δηλητηριάσει και καταστρέψει τη λογική της, αλλά έλεγχε και τον εγκέφαλο της, βάζοντας στο στόμα της λόγια με σκοπό να παρασύρει κι εμένα στην καταστροφή!
-Μωρό μου, είπε και γύρισε και με κοίταξε. Περιέργως, το βλέμμα της δεν ήταν εκείνο κάποιου παρανοϊκού μελισσάνθρωπου.
-Ναι; ρώτησα δειλά.
-Η μέλισσα έπεσε στο νερό και τώρα δε μπορεί να πετάξει, διότι τα φτερά της έχουν βραχεί και είναι πολύ βαριά για να σηκώσουν το βάρος της. Θα πεθάνει αν την αφήσουμε εδώ. Το είδα στο "Μάγια η μέλισσα". Πρέπει να τη μεταφέρουμε έξω από το νερό.
-Να τη μεταφέρουμε! είπα αποφασιστικά κι έκανα δύο βήματα πλησιάζοντας τες.
-Πώς όμως;
Ένωσα τις δύο μου παλάμες σαν κούπα και τις έφερα κάτω από το σημείο που κειτόταν η μέλισσα. Τις ανέβασα λίγο και το νερό άρχισε να μαζεύεται μέσα τους, περιέχοντας και το έντομο. Ένιωσα ότι έκανα την υπέρτατη πράξη ανδρισμού και είχα την εντύπωση ότι ολόκληρο το τρίχωμα μου άστραφτε από τεστοστερόνη.
-Έτσι; ρώτησα θριαμβευτικά.
-Όχι, είναι επικίνδυνο έτσι και μπορεί να μας ξαναπέσει στο νερό.
Τα επίπεδα τεστοστερόνης μου θα έπεσαν πιο κάτω κι από κείνα του Bieber.
-Ε, πώς;
-Έτσι! είπε κι έδειξε το δεξή μου καρπό.
Φορούσα το Βραχιόλι.
-Δηλαδή;
-Βγάλε το και βάλε το στα πόδια της μέλισσας για να αρπαχτεί από πάνω.
-Τι εννοείς;! τσίριξα σα γυναικούλα που της λένε πως η σπασμένη οθόνη του iPhone της δεν καλύπτεται από την εργοστασιακή εγγύηση και θα πρέπει να πληρώσει για την επιδιόρθωση. Το Βραχιόλι έχει διάμετρο γύρω στα οχτώ εκατοστά, καταλαβαίνεις πόσο κοντά μου θα είναι η μέλισσα;
-Δε θα πάθεις τίποτε, άντε.
Έβγαλα το Βραχιόλι. Κοίταξα την Έλι. Μπορεί να ήταν η τελευταία φορά που την έβλεπα, αν η μέλισσα αποφάσιζε να έρθει στα σύγκαλα της, ποιός ξέρει; Εκείνη δεν έδειξε να αντιμετωπίζει την κατάσταση ως θέμα ζωής και θανάτου για μένα. Πλησίασα την άκρη του Βραχιολιού στη μέλισσα. Με τη δεύτερη προσπάθεια κατάφερε να γραπώσει τα πόδια της πάνω στο σχοινένιο δημιούργημα και απαλλάχτηκε από τον υδάτινο soon-to-be τάφο της. Χάρηκα. Η χαρά, όμως, δεν ήρθε μόνη της.
-Αααααα! Βγήκε πάνω!!!! Ααααααα! φώναξα, απομακρύνοντας το χέρι μου από το σώμα μου και τινάζοντας το προς την Έλι.
-Φέρ' το δω, είπε με ένα ανεξήγητα απογοητευμένο ύφος.
Της έδωσα το μελισσοφόρο Βραχιόλι. Ξεκινήσαμε να περπατούμε προς την παραλία. Κρατούσε το Βραχιόλι και η μέλισσα έκανε μικρές κινήσεις πάνω του. Δεν ξέρω αν φοβήθηκα για την ασφάλεια της αγαπημένης μου και προθυμοποιήθηκα να θυσιαστώ στη θέση της ή αν επέστρεψε κάποιο μέρος της τεστοστερόνης μου, επιτρέποντας μου να συμπεριφερθώ ως αρσενικό που είμαι.
-Έλα, δώσε μου το.
Κουβάλησα με κίνδυνο της ζωής μου τη μέλισσα μακριά από το νερό. Βρήκαμε μερικά ξύλα πάνω σε λίγα χόρτα και αποφασίσαμε να την αφήσουμε εκεί. Κατέβασα το Βραχιόλι και το ακούμπησα πάνω στο ξύλο. Η μέλισσα ξεκίνησε να κινείται, αλλά απλά μετακινείτο πάνω του, κανένα ενδιαφέρον για το ξύλο. Η Έλι με είδε που είχα αρχίσει να απελπίζομαι και να φοβάμαι για το μέλλον της ανθρωπότητας αν η μέλισσα δεν ήθελε να αποχωριστεί το Βραχιόλι. Μου χαμογέλασε. Περίμενα λίγο ακόμα και μετά το στριφογύρισα, ώστε το ξύλο να βρεθεί ακριβώς μπροστά στη μέλισσα. Εκείνη προχώρησε ευθεία και περπατούσε πλέον, μακριά από το Βραχιόλι, πάνω στο ξύλο.
Την αποχαιρετήσαμε με αίσθημα ευθύνης και ήσυχη συνείδηση. Είχαμε σώσει μια ζωή. Αν δεν ήμασταν εμείς εκεί, στο συγκεκριμένο σημείο της θάλασσας τη συγκεκριμένη στιγμή με τη συγκεκριμένη αποφασιστικότητα, να δείξουμε το κατάλληλο ενδιαφέρον και θάρρος, ποιός ξέρει πόσο θα άντεχε η καημένη η μελισσούλα, πόσα λεπτά ή δευτερόλεπτα της είχαν απομείνει; Είχαμε γίνει μικροί ήρωες.
Ελπίζω μόνο να φάνηκε τυχερή και απέναντι στη μικρή σαύρα που είδα να περιπλανιέται κοντά στα ξύλα που την αφήσαμε..
↧
Πρόσκληση στην πρώτη μου Έκθεση Φωτογραφίας!
Η ιστορία έχει κάπως έτσι:
Αρχές Απριλίου έλαβα ένα email από τον αγαπημένο misharo, στο οποίο μου έλεγε, με λίγα λόγια ότι θα εκδώσει το πρώτο του βιβλίο και ότι επειδή του άρεσαν κάποιες φωτογραφίες μου, ήθελε να ζητήσει άδεια για να χρησιμοποιήσει κάποιαν από αυτές. Αφού ξεκαθαρίσαμε ότι δεν αναφερόταν σε κάποιαν από τη σειρά "TwistedTool: γυμνός και sexy as hell", του έδωσα την άδεια να διαλέξει και να μου πει ποιαν προτιμούσε. Ρώτησε αν ήθελα λεφτά και έριξε την ιδέα για μια έκθεση των φωτογραφιών μου στην παρουσίαση του βιβλίου του. Λεφτά δε ζήτησα, φυσικά, παρά μόνο να γίνει αναφορά στην πηγή της φωτογραφίας στο βιβλίο. Την ιδέα της έκθεσης την αντιμετώπισα αρκετά διστακτικά, κυρίως επειδή δε μπορώ να είμαι το επίκεντρο της προσοχής του κόσμου και επειδή μάλλον θα βαριόμουν τη διαδικασία του στησίματος και της παρουσίασης των φωτογραφιών.
Επέλεξε τη φωτογραφία και με ενημέρωσε. Περί της έκθεσης δεν συζητήσαμε στα επόμενα emails. Απλά του ξεκαθάρισα ότι ήθελα οποιαδήποτε επεξεργασία της φωτογραφίας του εξωφύλλου να γίνει από μένα, κάτι που σεβάστηκε και που εκτιμώ ιδιαίτερα.
Σε ένα από τα επόμενα emails του, μου ανέφερε ότι η ιδέα της έκθεσης άρεσε στον εκδότη και ότι την ενέκρινε. Αποφάσισα, λοιπόν, να αδράξω την ευκαιρία.
Ξεκίνησα να κατεβάζω ιδέες περί της παρουσίασης των φωτογραφιών και έβαλα μπρος το δυσκολότατο έργο της ανασκαφής των φωτογραφιών που είχα αποθηκεύσει τον ένα περίπου χρόνο που έχω μαζί μου την camera μου. Από τις 6000 περίπου φωτογραφίες, κατάφερα να βρω 13 (σημαδιακός αριθμός αναμφισβήτητα) που να θεωρώ ότι βλέπονται και τις οποίες θα ένιωθα άνετα να έβλεπε κι άλλος κόσμος εκτός από τους επισκέπτες του blog μου.
Είχα ιδέες περί τυπώματος και κορνιζαρίσματος των φωτογραφιών σε διάφορα μεγέθη, αλλά και περί τυπώματος σε canvas, που κάνει το αποτέλεσμα να φαίνεται πιο καλλιτεχνικό, παρόλη τη μικρή απώλεια σε ποιότητα της εικόνας.
Στο twitter έσπευσα για βοήθεια:
Ξέρει κάποιος κάπου που να μπορούν να μου τυπώσουν φωτογραφίες με τούντον τρόπο σε καμβά; twitter.com/TwistedTool/st…
— TwistedTool (@TwistedTool) May 8, 2013
στην οποία ανταποκρίθηκε η Πρασινάδα, προτείνοντας μου να μιλήσω με την Joy Tearsη οποία μάλλον θα μπορούσε να βοηθήσει. Μίλησα μαζί της και με έφερε σε επικοινωνία με έναν πολύ καλό άνθρωπο, ο οποίος μπορούσε να με εξυπηρετήσει στα περί τυπώματος, κορνιζαρίσματος κ.λπ. Βοήθεια ήρθε και από μια άλλη φίλη, η οποία με έφερε σε επαφή με μια κυρία που ασχολείται με τις εκτυπώσεις σε canvas σε εντυπωσιακά επαγγελματικό επίπεδο.
Μη σας τα πολυλογώ, αποφάσισα να απορρίψω την ιδέα του canvas στο παρόν στάδιο, λόγω υψηλού κόστους και να προχωρήσω με το φίλο μέσω Joy Tears για φωτογραφίες σε κορνίζα.
Ο misharos μου είπε ότι η υπεύθυνη εκδηλώσεων του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου ήθελε να με δει. Της τηλεφώνησα και κανονίσαμε συνάντηση. Πήγα στο γραφείο της έχοντας υπ' όψιν ότι θα πήγαινα στο χώρο της παρουσίασης του βιβλίου του misharou λίγο νωρίτερα για να κρεμάσω τις φωτογραφίες μου στον τοίχο, να δει ο κόσμος και να αγοράσει αν θέλει.
Βλέποντας το πρόγραμμα του χώρου της έκθεσης, η υπεύθυνη πρόσεξε ότι ήταν ελεύθερος από την Τρίτη κι έτσι μου πρότεινε, αν ήθελα, να πάρω τις φωτογραφίες μου από την Τρίτη, να τις βλέπει ο κόσμος για τέσσερεις ολόκληρες μέρες! Επίσης, μου πρότεινε να ετοιμάσω φόρμες παραγγελίας για να παραγγέλλει όποιος θέλει να αποκτήσει κάποιαν ή κάποιες από τις φωτογραφίες που θα εκτίθενται! Αυτήν τη στιγμή προσπαθώ να δω αν μπορώ να προσθέσω λίγες φωτογραφίες ακόμα στη συλλογή για να γίνει πιο πλούσια η έκθεση.
Και κάπως έτσι, εκεί που πήγα να κάμω μιαν καλοσύνη για το misharo από καθαρή συμπάθεια και καλή καρδιά, ήρθε αυτό το κύμα της τύχης και με βρήκε.
Απολογούμαι για το πρήξιμο. Τι ακολουθεί με λίγα λόγια:
-Από την Τρίτη, 28 Μαΐου, το μεσημέρι, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου θα εκτίθενται φωτογραφίες μου προς απόλαυση και προς πώληση.
-Θα υπάρχουν στο χώρο φόρμες παραγγελίας, στις οποίες όποιος ενδιαφέρεται θα ζητά τη φωτογραφία που θέλει, στο μέγεθος που θέλει, στην ποσότητα που θέλει. Ο ενδιαφερόμενος θα έχει τη φωτογραφία του μέσα στις επόμενες επτά εργάσιμες μέρες.
-Την Παρασκευή, 31 Μαΐου, στις 19.30, θα γίνει στον ίδιο χώρο η παρουσίαση του πρώτου βιβλίου του misharou, όπως ανακοίνωσε και ο ίδιος στο blog του. Στην εκδήλωση θα είμαι κι εγώ παρών και μετά την αποχώρηση του κόσμου από το χώρο, θα μαζέψω τις φωτογραφίες μου.
-Στην πρόσκληση που ετοίμασα και που ακολουθεί, υπάρχουν στοιχεία επικοινωνίας. Όποιος θέλει να περάσει να δει την έκθεση και προτιμά να είμαι κι εγώ εκεί, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου από την προηγούμενη μέρα. Θα είμαι διαθέσιμος σχεδόν όλες τις ώρες των τεσσάρων ημερών.
-Θερμότατες ευχαριστίες στο misharo, στις Εκδόσεις Αρμίδα, την υπεύθυνη των εκδηλώσεων του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, κ. Μ. Χριστοδούλου, την Πρασινάδα, την Έλενα, την Joy Tears και τον Κωνσταντίνο που μου δίνουν αυτή την ευκαιρία από το ΤΙΠΟΤΕ! Ευχαριστίες και σε όσους είχαν έστω ένα θετικό σχόλιο να πουν για τις φωτογραφίες μου και με έκαναν να νιώσω περισσότερη αυτοπεποίθηση γι' αυτές. Το τελευταίο ευχαριστώ πάει στην Έλι, η οποία βοηθά σε τεράστιο βαθμό σε όλα τα στάδια αυτής της προσπάθειας.
-Θα χαρώ να δω όσο περισσότερους από εσάς γίνεται. Γνωστούς, φίλους, παλιούς γνωστούς που χάθηκαν, αλλά και όλους εσάς που δεν έτυχε να γνωρίσουμε ακόμα! Είτε κάποια από τις πρώτες μέρες της έκθεσης, είτε, ακόμα καλύτερα, τη μέρα της παρουσίασης του βιβλίου του misharou!
Ορίστε η πρόσκληση. Να κοπιάσετε!
↧
ReTwisting : Η πρώτη μου Έκθεση Φωτογραφίας!
Επειδή τις Κυριακές οι περισσότεροι είσαστε απασχολημένοι και δε δίνετε την απαραίτητη σημασία στις αναρτήσεις της συγκεκριμένης μέρας, σας υπενθυμίζω τη χτεσινή μου ανακοίνωση σήμερα που είσαστε στις δουλειές σας και μπορείτε να τη δείτε πιο σχολαστικά!
Η προώθηση της ανακοίνωσης, όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά χαρίζει στον υποφαινόμενο ένα μεγάλο χαμόγελο.
Και μην ξεχνάτε: να έρθετε να σας δούμε!
↧